W nowoczesnej i stale rozwijającej się branży współczesnego chłodzenia, nikt nie wyobraża już sobie jego efektywnego działania bez tzw. ziębników. Ziębniki czyli po prostu specjalistyczne czynniki chłodnicze to płyny o ustalonej strukturze, formie i właściwościach wysoce termodynamicznych. Ich działanie pozwala na sprawne zarządzanie całym procesem chłodzenia i to w bardzo szerokiej skali: od najmniejszy, podręcznych i domowych urządzeń chłodniczych, po wielkie maszyny chłodzenia wykorzystywane w firmach produkcyjnych i magazynowych oraz systemy wentylacji i klimatyzacji. Pierwsze raz czynniki chłodnicze wykorzystano w latach 30. XIX wieku, wraz ze stworzeniem pierwszego urządzenia chłodniczego, które zarazem zmieniło całą branżę przechowywania produktów ale i wentylowania pomieszczeń. W obecnych systemach chłodniczych używa się dziś bardzo różnych ziębników. Same czynniki chłodnicze możemy podzielić na syntetyczne – wytwarzane w laboratoriach oraz naturalne – obecne wokół nas. Syntetyczne to jednorodne freony (na pewno większość słusznie skojarzy je z lodówkami) oraz niejednorodne mieszaniny azeotropowe i zeotropowe. Naturalne natomiast to organiczne węglowodory oraz ich mieszaniny, a także nieorganiczne jak np. amoniak (zwykle wykorzystywane do bardzo głębokiego chłodzenia i mrożenia), dwutlenek węgla, powietrze i tzw. woda lodowa. Każdy z tych czynników może być odpowiednie obrobiony, tak, by pasować do konkretnego urządzenia i zwiększać jego właściwości chłodzące i efektywność pracy.
Czynniki chłodnicze – podział i wyjaśnienie pojęcia
